Wanneer NIV het ideale apparaat is
Zoals eerder vermeld, zijn zowel ernstige obesitas als pathologieën van motorische stoornissen in de thoracale kooi als gevolg van neuromusculaire ziekten ideale kandidaten voor het gebruik van dit type apparaat, in verband met het grote risico op verergering van de ademhalingsinsufficiëntie, aanvankelijk alleen hypoxemisch (alleen O2-tekort maar niet CO2-tekort), totdat een toestand van zuurstoftekort wordt bereikt met een gelijktijdige pathologische toename van de hoeveelheid koolstofdioxide in het bloed (type II respiratoire insufficiëntie, ook bekend als hypercapnic).
Juist het risico van progressie van de ernst van hypoxemische-hypercapnische type II respiratoire insufficiëntie tot het punt dat het leidt tot een coma als gevolg van een teveel aan CO2 in het bloed (carbonarcose coma) moet deze patiënten adviseren om ventilotherapie met Bi te krijgen. - PAP-beademingsapparaten, die hen motiveren om de behandeling zo lang door te laten gaan als de longarts voorschrijft.
Er moet altijd aan worden herinnerd dat ventilotherapie, en de resulterende verbetering van de longventilatie die CO2 vermindert, niet kan worden vervangen door een alternatieve behandeling, noch door medicatie alleen.
Bifasische positieve luchtwegdruk (BIPAP) is een beademingsmodaliteit die in de tweede helft van de jaren tachtig ontstond en wordt gekenmerkt door de bifasische (dwz op twee verschillende niveaus) toepassing van continue positieve luchtwegdruk.
BIPAP, kan worden toegepast via een invasieve of een niet-invasieve interface (zoals alle conventionele beademingsmodaliteiten)
Mechanische ventilatoren noemen BIPAP op verschillende manieren (BIPAP, Bi-Vent, BiLevel, BiPhasic, DuoPAP), maar ze doen allemaal hetzelfde.
In BIPAP worden twee verschillende drukniveaus ingesteld die functioneren als twee verschillende niveaus van CPAP.
CPAP is een modus waarin de patiënt spontaan ademt met continue positieve luchtwegdruk.
Dit betekent dat de inademingsstroom niet gepaard gaat met verhoogde luchtwegdruk, zoals het geval is wanneer de inademingshandeling wordt ondersteund door de ventilator.
Bij BIPAP ademt de patiënt daarom spontaan zoals bij CPAP, maar heeft twee niveaus, en niet slechts één zoals bij CPAP, van continue positieve luchtwegdruk die ritmisch afwisselen.
Om een BIPAP te kunnen opzetten zijn dus vier commando's essentieel: een laag drukniveau (P-low), een hoog drukniveau (Palta), een duur van P-low (T-Low) en een duur van Palta (T-hoog).
BIPAP is niet alleen een spontane beademing, aangezien de patiënt onvermijdelijk een insufflatie krijgt wanneer de druk van Pb Low naar Palta gaat, zoals het gebeurt elke keer dat de luchtwegdruk toeneemt tijdens mechanische beademing.
En net zo onvermijdelijk ademt de patiënt een deel van zijn longvolume uit bij de overgang van Palta naar Pbassa.
BIPAP is dus een combinatie van gecontroleerde pressometrische ventilatie (gekoppeld aan afwisselend Pbassa en Palta) en spontane ventilatie, waarbij spontane ademhalingshandelingen vrij kunnen worden uitgevoerd tijdens zowel Pbassa als Palta.
Als de patiënt passief wordt, heeft hij gezorgd voor ventilatie die in alle opzichten drukgecontroleerde ventilatie is: Pbassa wordt PEEP en het verschil tussen Palta en Pbassa vormt het gecontroleerde drukniveau.
De tijd T-Palta wordt de inspiratietijd, terwijl de tijd T-Pbassa de expiratietijd vertegenwoordigt.
Een volledige ademhalingscyclus heeft dus als duur de som van T-Palta en T-Pbassa en de ademhalingsfrequentie wordt gelijk aan 60/(T-Palta+T-Pbassa). Als ik T-Palta van 1.5″ en T-Pbassa van 2.5″ instel, wat is dan de ademhalingsfrequentie?
Als de patiënt actief wordt, wordt BIPAP heel anders dan gecontroleerde druk.
Bij gecontroleerde druk veroorzaakt elke (succesvolle) inademingspoging van de patiënt een nieuwe gecontroleerde handeling (dwz de verhoging van de luchtwegdruk tot het ingestelde niveau gedurende de inademingstijd).
Hier kunnen we duidelijk zien dat de trigger elke keer een handeling triggert met inspiratiehulp (=met verhoogde luchtwegdruk).
Tijdens BIPAP daarentegen veroorzaakt spontane inademing tijdens Pbassa geen gecontroleerde handeling, maar wordt het slechts een aanvullende spontane ademhalingshandeling die het ritme van de drukveranderingen afwisselt.
Dit is een functie die wordt gedeeld met SIMV: gecontroleerde ademhalingen afgewisseld met spontane ademhalingen. Het moet echter bekend zijn dat veel ventilatoren een synchronisatievenster laten tussen de ademhalingsactiviteit van de patiënt en de BIPAP-cycli: als een patiënt dicht bij de overgang van Pbassa naar Palta inademt, anticipeert de ventilator op en synchroniseert deze overgang met de spontane inademingsactiviteit, in feit reproduceren wat normaal gebeurt tijdens drukgecontroleerde beademing.
De echte eigenaardigheid van BIPAP doet zich voor wanneer er tijdens Palta spontane inspiratoire of expiratoire activiteit is: voor BIPAP is dit geen asynchronie, maar gewoon de ademhaling van de patiënt op een van de CPAP-niveaus.
Lees ook:
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Obstructieve slaapapneu: wat het is en hoe het te behandelen?
Obstructieve slaapapneu: symptomen en behandeling van obstructieve slaapapneu
Ons ademhalingssysteem: een virtuele rondleiding in ons lichaam
Tracheostomie tijdens intubatie bij COVID-19-patiënten: een overzicht van de huidige klinische praktijk
FDA keurt Recarbio goed voor de behandeling van in het ziekenhuis opgelopen en met beademing geassocieerde bacteriële longontsteking
Klinische beoordeling: acuut ademhalingsnoodsyndroom
Stress en stress tijdens de zwangerschap: hoe zowel moeder als kind te beschermen?
Ademhalingsproblemen: wat zijn de tekenen van ademhalingsproblemen bij pasgeborenen?
Spoedgevallen pediatrie / neonatale respiratoire noodsyndroom (NRDS): oorzaken, risicofactoren, pathofysiologie
Preklinische intraveneuze toegang en vloeistofreanimatie bij ernstige sepsis: een observationele cohortstudie
Sepsis: onderzoek onthult de gewone moordenaar waar de meeste Australiërs nog nooit van hebben gehoord
Sepsis, waarom een infectie een gevaar en een bedreiging voor het hart is
Principes van vochtbeheer en rentmeesterschap bij septische shock: het is tijd om de vier D's en de vier fasen van vochttherapie te overwegen
Respiratory Distress Syndrome (ARDS): therapie, mechanische ventilatie, monitoring